“SEVMEK   AĞLAMAKMIDIR”

Sevmek ağlamakmıdır” sevdiğinin ardından.

Her sevene umut verip; bağlayınca kendine,

Ocaklarda dövülen demir, misali ,bendim,

Çağırdıkça ses gelmez,nerde kaldı sevdiğim,

Manzum topraklara” ayak bastım üstüne,

Muvakkat” hayat, elbet bir gün son bulur.

Sevenin hayali,sevilmenin ruhani,,,

Ağlamakla inletir,durmaz artık kaybolur:

Eğer ki uslanıp; dize gelirse sevmek.

Sevilmeyi bilmeli,sevmekle; sevilmeli.

Herkesi cahil bilip,ben bilirim diyene…

Destursuz o dergahtan” içeri girmemeli,,

VECİYA GÜVEN