YALANCI YILDIZIM

 Kandım; yalanın emrivakiliğine..

Sessizliğin O yalancı , muntazam giyinişine,

Aldandım karanlıkta parlayan , güzelliğine, 

Yalancısın yıldızlardan  bakma, o gözlerime.

Ay düşüyor bırak: terlesin avuçlarım

Yalan bile olsa; mutlu olsun rüyalarım,

Sende seni bulmasa, bırak gitsin ayaklarım.

Surlarla çevrildi bak, artık  kapandı gönül yaralarım..

Aydınlıktan yana husus belirledim bir koya

Sebep söylemedi hiç: gittiği o diyarlardan..

Sordum yelde esen ,uğultulu bir rüzgara,,

Beni de al :savur ,gittiği o dünyalara

Bırak  beni ;gecenin o yalancı yıldızların ışığında.

Gün ağırınca serbest bırak ,aydınlıkta kalsın  bir başına,,

Karanlığı arasın çaresizce semalarda......

VECİYA GÜVEN