14 Mayıs 2012 Pazartesi

   






                         GELEMEM

Gel sığıntılarıma  denizin yamaçlarına.

Kirlenmiş ellerim zaptedilmez  hükümdarlığına

Yaslanmış sırtını  ,bilmediği bir adama

Gelemem artık der gibi ,daldı karınlıkların arasına.




Enkaz yığıntıları arasında,oturdum bir cami avlusuna.

Gel artık der gibi yoldan geçen insanların suratlarına bakarken

Dipsiz bir kuyunun, karanlığında gölgenle baş başa

Gelmem artık der gibi ,peşindeki acılarlara

 

 

İdam edin artık beni,Zifiri karanlığın eşiğinde.

Mescidlerde namaz kılar, duaların ensesinde

Kirelenmiş bu dünya açlıkların dingisinde

Gelemem artık der gibi,  giderken baktı gözlerime



                                                                                    Veciya güven


                     

7 yorum:

  1. bu "gel" diye başlayan çağrılar (içeriği neyle ilgili olursa olsun) bitmeyecek sanırım.

    YanıtlaSil
  2. sanırım öyle çağırıyorum birini ama kimi bende bilmiyorum sade derin boşluklardan yanı sıra dipsiz bir kuyu gibi hissediyorum kendimi.sanki bu dünyaya ait değilim..

    YanıtlaSil
  3. kıyamam sana veciyem ne güzel duygular bunlar.yüreğine sağlık yanlız deyilsin unutma

    YanıtlaSil
  4. Çok güzel bir şiir beğeniyle okudum. Yazan yüreği kutluyorum.

    YanıtlaSil
  5. çok teşekkür ederim sevgili güzel insan Allah razı olsun:)

    YanıtlaSil
  6. şiirin çok güzel veciye beğenerek ve imrenerek okudum ..hislerine tercüman olup böyle güzel yazabilmek büyük maharet gerektirir buda sende var canım yüreğine gönlüne sağlık

    YanıtlaSil
  7. Çok tşk ederim sevgili derya..Zaman ayırıp okuduğun için ayrıca müteşşekirim saydılar...

    YanıtlaSil