14 Mayıs 2012 Pazartesi
GELEMEM
Gel sığıntılarıma denizin yamaçlarına.
Kirlenmiş ellerim zaptedilmez hükümdarlığına
Yaslanmış sırtını ,bilmediği bir adama
Gelemem artık der gibi ,daldı
karınlıkların arasına.
Enkaz yığıntıları arasında,oturdum
bir cami avlusuna.
Gel artık der gibi yoldan
geçen insanların suratlarına bakarken
Dipsiz bir kuyunun,
karanlığında gölgenle baş başa
Gelmem artık der gibi
,peşindeki acılarlara
İdam edin artık beni,Zifiri
karanlığın eşiğinde.
Mescidlerde namaz kılar,
duaların ensesinde
Kirelenmiş bu dünya açlıkların
dingisinde
Gelemem artık der gibi, giderken baktı gözlerime
Veciya güven
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
bu "gel" diye başlayan çağrılar (içeriği neyle ilgili olursa olsun) bitmeyecek sanırım.
YanıtlaSilsanırım öyle çağırıyorum birini ama kimi bende bilmiyorum sade derin boşluklardan yanı sıra dipsiz bir kuyu gibi hissediyorum kendimi.sanki bu dünyaya ait değilim..
YanıtlaSilkıyamam sana veciyem ne güzel duygular bunlar.yüreğine sağlık yanlız deyilsin unutma
YanıtlaSilÇok güzel bir şiir beğeniyle okudum. Yazan yüreği kutluyorum.
YanıtlaSilçok teşekkür ederim sevgili güzel insan Allah razı olsun:)
YanıtlaSilşiirin çok güzel veciye beğenerek ve imrenerek okudum ..hislerine tercüman olup böyle güzel yazabilmek büyük maharet gerektirir buda sende var canım yüreğine gönlüne sağlık
YanıtlaSilÇok tşk ederim sevgili derya..Zaman ayırıp okuduğun için ayrıca müteşşekirim saydılar...
YanıtlaSil