YALNIZLARIN   BOĞAZI

Bugün  yine yaşadım   iki farklı ‘’dünyayı,

£zan sesleriyle, mahşer-ül ,cihanı.

Topraksız  kara çalı, mezarlıksız ‘naşını.

Dört yanı tarih kokan, yalnızlıklar, boğazı.

Tiren sesleriyle , vapurlu gemilerin.

Kanaryalı seslerle,dalgalanan ıssız deniz

Avlusunda  beslenen, sevval , güvercinlerin,

Bıkmayan küskünlüğün,yalnızlığıydı  boğaz’’

Adına söz   namelenen, şarkılı, türkülerle.

Dilinde  sözcükleri ,katmerleşen  İstanbul.

Bir deliyi savuran, köprülü,  hal  ,halları.

Boşluğun’da yok eden,terk edenler boğazı.

Kaçış güzergahında,bulunan,dar sokaklar.

Sığıntı limanlara,kucak açmış, kaçışlar.

Eyferli kulelerin, kubbelenmiş, dört yanı.

Aşkı dört mevsim duran,aşıkların boğazı,.

 VECİYA GÜVEN