Mahalle çocuğu
İlk ışıkla koştular, kalabalık
ortama.
Toplandı tüm çocuklar, mahalle
ortasında
Bağırtılar, çığlıklar, en güzel
halleriyle.
Bir başkadır, bir başka,
mahalle çocuğu'da.
En derin tesirim,köşedeki küçük
evim.
Analarla dolu dizgin ,geçti
çucuk'lu senelerim.
İhtiraslı bir mahalle,sevgi
dolu insanlar.
Bir başkadır ,bir başka
mahalle çocuğu da.
Komşuluğun bir tas
çorba,yaşandığı zamanlar.
Elden ele dolaşır, en sevgili
dostluklar.
Üstü kir,pas içinde ,sokaklarda
oyunla
Bir başkadır, bir başka,
mahalle çocuğu'da.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilArtık ne oynanacak mahalle, ne de oynayacak çocuk var.. Çocuklar ya internet cafede, yada odalarında bilgisayarlarının başında.. Ne güneşten, ne toprak toz kokusundan habersiz makinelerinin başında.. Stresleriyle,sorumluluktan uzak, gelecekten habersiz, anı yaşıyor..Bizler öylemiydik akaşmalrı geç saatlere kadar mahallede oynar toprakla haşır neşir negatif elektiriğimizi toprak alır.Mutlu bir çocukluğumuz geçti.Şimdi ki çocuklara acıyorum.Makine yığınının başında adeta duygudan histen yoksun onlar da makinelişiyor..Yüreğinize kaleminize sağlık. Şiirini görünce paylaşmak istedim.. sevgi ve selamlar
YanıtlaSilçok tşk ederim bu güzel yazınızdan dolayı her kelimesi bir çok söze değer ..inanın ki evet ne kaldıysa geçmişte kaldı..geçmiş ise hayalerimde.
YanıtlaSil