Unuturum zamanla senin sevgini belki.
Yaşamışlık'tan uzak hapsetim kendimi
Sınırların eşiğinde mayınların üsütünde
Basıyorum yavaşça yaralarımın üsütüne
Unuturum dediğim zaman saatler durmuştu sanki.
Kalbimde sesizlikten bir fırtına kopmaya başladı
Dur dedim, gitme yaladı sana söylediklerim.
Çoktan geçmişe gömülmüş geç kalınmış sözlerim
VECİYA GÜVEN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder